Ten

Proszę o przeczytanie notki pod rozdziałem.

____________________________________

-Dajcie spokój i usiądźcie.-sprostował Sam spoglądają na Harrego z niezadowoleniem.

-Jo, usiądź koło Sama a ja tymczasem pójdę po coś do picia.-rozkazał Harry i zniknął w tłumie. Rozejrzałam się po chłopakach i zauważyłam, że sam siedzi koło Olivera a znów koło niego siedział Max który poklepywał miejsce obok dając mi tym znać abym usiadła koło niego, oczywiście nie zastanawiając się długo skierowałam się do rudzielca wymrukując ciche powitanie w stylu hej.

-Siema mała.- odezwał się głos zaraz obok mnie. Obróciłam lekko głowę żeby spojrzeć kto tam zasiadł, był to James. Niestety.

-Cześć duży. -przywitałam się obojętnie odwracając się w przeciwną stronę. Nie zrozumcie mnie źle ale nie darzyłam tego człowieka zbyt dużą sympatią i to dało się nawet odczuć na pierwszy rzut oka.

-Tak, trzeba przyznać jest duży, nawet bardzo duży.-zaśmiał się szyderczo wtrącając swoje zbędne uwagi.

-Yo Jo! Już wytrzeźwiałaś? -krzyknął Oliver dostrzegając mnie.

-Tak myślę.- zaśmiałam się idiotycznie. No cóż chyba wytrzeźwiałam. Było mi trochę wstyd bo nie pamiętam za wiele z naszego spotkania. Nawaliłam się pierwszy raz w życiu do tego nic z tego nie pamiętam. To do mnie kompletnie nie podobne no ale cóż nie da się cofnąć czasu.

-Nie martw się nie mówiłaś chyba nic co mogłoby cię krępować przy naszym towarzystwie.- zaśmiał się cicho Max widząc niepewność na mojej twarzy.

-Chyba? -pisnęłam co było jakieś nietypowe ponieważ wszyscy obrócili się w naszą stronę unosząc brwi z niesmakiem ale kiedy tylko ucichłam to publiczność wróciła do swoich dalszych konwersacji którymi była zajęta przed moim wrzaskiem. Nie lubię zwracać na siebie niepotrzebnej uwagi a ta zdecydowanie nie była mi potrzebna. Zauważyłam, że Max się ze mnie podśmiewa a Oliver wraz z Samem ciągle szepczą między sobą. To było zdecydowanie nie fajne kiedy wszyscy o czymś rozmawiali co dotyczyło mnie a ja nie miałam zielonego pojęcia o czym dyskutują, nienawidziłam tego stanu więc dobrze, że zdarzał się rzadko.

-Ej co jest?- zapytałam oburzona z oskarżycielskim wzrokiem.

-Chcesz wiedzieć co mówiłaś? -zaśmiał się Oliver z pytającym wzrokiem. Zauważyłam, że twarz Maxa od razu spochmurniała. Boże, może powiedziałam coś nie miłego? Może nazwałam go brzydko lub ...

-Powiedziałaś, że Styles jest najseksowniejszym człowiekiem jaki istnieje na tym pieprzonym świecie i że jego wersja Bad boya straszliwie cię pociąga.- Wypalił Sam a w naszym towarzystwie zapadła krępująca cisza. Ugh to było okropne. Naprawdę tak powiedziałam? Przecież to jedna wielka bzdura. Dramat po prostu dramat, do tego wszystkie oczy były zwrócone na mnie oczekując pewnie jakiejś reakcji. A ja jak zawsze nie miałam pojęcia co powiedzieć. To prawda mogłam z ręką na sercu przysiąść, że uwielbiam gadać i robię to ciągle ale nawijam tylko wtedy kiedy mam ochotę i sytuacja jest odpowiednia. No i to także zależy od osoby z którą rozmawiam. A tu nie dość, że ta sprawa była skomplikowana to ani Max ani Sam, Oliver a przede wszystkim James nie byli osobami z którymi mogłam otwarcie rozmawiać. A najbardziej gryzło mnie to, że powiedziałam w taki sposób o Harrym. To wszystko było dla mnie niewygodne tym bardziej, że kiedy tylko robiło mi się głupio, moja twarz po chwili zaczynała przypominać buraka. I jak się z tego wszystkiego wyplątać? No cóż trzeba jakoś próbować.

-Uhm, mówię bzdety kiedy jestem pod wpływem alkoholu.- skłamałam rumieniąc się zapewne niemiłosiernie, mogłam się założyć że wyglądałam jeszcze gorzej niż burak. Przecież nie piłam alkoholu, a przynajmniej nigdy nie piłam tak aby być w takim stanie jak w mieszkaniu Harrego.

-Mówiłaś, że nie pijesz alkoholu.-Wtrącił się James. Moja czerwona lampka od razu zaświeciła się w głowie. Najwidoczniej miał dar czytania mi w myślach. Super po prostu super, tymi słowami sprawił, iż jeszcze bardziej go nienawidziłam. Grał mi na nerwach jak jeszcze nikt inny.

-Mówiłem kurwa żebyś usiadła obok Sama.- Między innymi glos Harrego uratował mi życie ale wkurzyłam się kiedy usłyszałam jego ton. Sorry, mogłam to znosić jakiś czas ale nie całą wieczność. Poważnie będzie mnie ciągle traktował jak śmiecia? Bo jeśli tak, to długo to nie potrwa. Przynajmniej z mojej strony.

-Nie jestem twoją marionetką ani też dzieckiem więc przestań mną w końcu dyrygować.- zbulwersowałam się wstając z miejsca i idąc w tłum tańczących ludzi. Nie myślałam długo nad tym co robię, po prostu robiłam ale w tej kwestii to było chyba dobre posunięcie.

-Stój.-usłyszałam głos Harrego ale kiedy spojrzałam za siebie na moje szczęście nie zauważyłam nikogo znajomego, nikogo kto mógłby być nim. Miałam go już serdecznie dość więc postanowiłam, że teraz będę inna. Już nie będę siedzieć cicho kiedy on mi tak rozkaże. Już nie będę tą samą Joelą Poolow. Już nie będzie tak samo. Tamta Jo to przeszłość, chyba…

-Przepraszam, gdzie jest toaleta?- zapytałam gościa przy barze.

-Zaraz obok wyjścia po prawej stronie.- uśmiechnął się do mnie sprawiając, że od razu się zmyłam z jego zasięgu pola widzenia. Tutaj ludzie byli dziwni, inni. Bardziej niebezpieczni i napaleni i to było w tym wszystkim bardzo przerażające.

Gdy tylko znalazłam się w toalecie stanęłam przed lustrem próbując trochę ochłonąć. Ściągnęłam z lewej ręki gumkę do włosów i związałam je w luźnego koka.

-Uf, tak o wiele lepiej.- powiedziałam do siebie z ulgą. Dobrze, że zawsze miałam przy sobie zapasowe gumki. Wiem, zabrzmiało to bardzo podejrzanie i głupio ale inaczej chyba nie mogło.

Oglądnęłam się ostatni raz w lusterku po czym wyszłam z łazienki rozglądając się po zatłoczonym klubie.

-Witam ślicznotko.- Kogoś ręce owinęły się wokół mojej tali i ten głos? Nie miałam pojęcia kto to był. zaczęłam panikować ale w końcu obróciłam w jego stronę twarz. Jego ręce powędrowały do kieszeń czarnych spodni. Miał rozwalone włosy na wszystkie strony, ciemny blondyn. Oczy były niemal czarne, a uśmiech jakiś podejrzany. To brzmi tandetnie, ale od kiedy Harry pojawił się w moim życiu to dla mnie wszystko jest podejrzane.

-Kim jesteś?- zapytałam go, uważnie przyglądając się jego twarzy.

-Mówią na mnie Lion.-Powiedział z powagą na co ja wybuchłam niekontrolowanym śmiechem. Serio? Serio Lion? Już lepszego przezwiska nie było? Jeśli chciał mnie poderwać to mógł wymyślić coś mniej ośmieszającego się.

-Z czego rżysz?- spojrzał na mnie krzyżując swoje ręce.

-Zabawne przezwisko.- stwierdziłam nadal się śmiejąc. Nawet nie zdążyłam połapać się co jest grane bo szanowny Pan Lion przygniótł moje ciało swoim do ściany tak mocno, iż nie było nawet mowy o najmniejszym ruchu a co dopiero o wydostaniu się z jego zawziętych szponów.

-Słyszałem, że jesteś koleżanką Stylesa.- Powiedział śmiejąc mi się w twarz. Dobra, okay był przystojny, fajnie ubrany ale jego oddech? On zapomniał co to jest szczotka do zębów i pasta. To było dość nieprzyjemne doświadczenie stać tak blisko tego człowieka.

-Uhm…- nie mogłam wydusić z siebie słowa bo kiedy tylko próbowałam coś powiedzieć jego powietrze uderzało w moje usta a ten nieprzyjemny zapach roznosił się w moim gardle.

-Co odjęło ci mowę? Mówię o Harrym Stylesie i sądzę, że dobrze go znasz.- zaśmiał się głupkowato. W sumie to mogłam się domyślić, że obaj się znają bo największy idiota zawsze zna drugiego z największych idiotów.

-Odśwież sobie usta to pogadamy.-parsknęłam krzywiąc twarz w zupełnym niesmaku kiedy praz kolejny Lion dmuchnął we mnie swoim nieświeżym powietrzem.

-Widzę, że Harrego kręcą pyskate.- jego twarz zawzięcie wpatrywała się w moją. Koleś serio odsuń się ode mnie bo się uduszę, do cholery gdzie jest ten debil kiedy najbardziej go potrzebuje…

-A ciebie zajęte?- bardziej stwierdziłam niż zapytałam, ale widziałam iż na jego twarzy formuję się kolejny uśmiech zadowolenia.

-Więc jesteś kolejną zabawką Stylesa?

Nie zdążyłam nic powiedzieć bo jego odór z ust wypełnił moje nozdrza, a mdłości wzięły górą. Może milczenie będzie dla mnie lepszym rozwiązaniem? Hm, chyba najlepszym. A tak a propos, wiadomo, że nie byłam jego dziewczyną ale nie chciałam żeby mi ten koleś zrobił jakąś krzywdę więc wolałam powiedzieć, że jestem z nim ale teraz do końca nie wiem czy było to dobrym pomysłem.

-Teraz będziesz milczeć? Uraziłem cię czy co?- zapytał marszcząc brwi a ja tylko błagałam w duchu żeby nie otwierał więcej tej paszczy.

-Co ty kurwa robisz Lion?- zaśmiał się jakiś mężczyzna który staną przed nami. Jego głowa przechyliła się w bok a oczy powędrowały na mnie. Na jego ustach uformował się chytry uśmieszek.

-Szefie ta laska się obraziła.- Lion zaśmiał się po raz kolejny. Drwił ze mnie jak nigdy.

-To ta nowa zabawka Stylesa, prawda?- podniósł dłoń w stronę mojej twarzy głaszcząc mój policzek. Zdawało mi się, że mam do czynienia z jakimś pedofilem i to nie na żarty.

-Nie jestem kurwa żadną zabawką.- zaprzeczyłam nie wahając się ani chwili co było chyba największym błędem jaki kiedykolwiek popełniłam.

Nie minęła sekunda a moja warga była pokryta krwią, ból który mnie przeszywał był niedopisania. Taki sam popapraniec jak Harry. Witajcie w świecie Jo.

-Tak się traktuje takie szmaty.- jego pięść ponownie wylądowała na mojej twarzy. Ty razem jego uderzenie automatycznie powaliło mnie na ziemie a przed moimi oczami pojawiła się ciemność. Ciemność nie do opisania. Wszystko co mi w danej chwili towarzyszyło było wręcz niepojęte. Czułam ból pod okiem, a moje poszkodowane usta przechodziły istną torturę. Jo, a więc zachciało ci się bycia odważną? to teraz cierp bo masz najwidoczniej przesrane. To były ostatnie słowa które podsunął mi umysł…

***

-Co z nią zrobisz?

-Jeszcze nie wiem, ale on w końcu pożałuje, że kiedykolwiek próbował ze mną zadrzeć. On i jego cała zgraja nie są nic warci ale jeśli to jest naprawdę jego dziewczyna to będzie musiał tu przyjść. Tylko nie jestem pewny czy kiedy tu przybędzie to zastanie ją jeszcze w świecie żywych.- zaśmiał się twardy głos który zdążyłam dobrze zapamiętać. To był ten szef? Ten mężczyzna. Otworzyłam powieki dostrzegając, że leżę na jakimś starym materacu, ściany były pokryte pleśnią a wszystko wokoło było powywracane. Nie miałam pojęcia gdzie się znajduję ale wiedziałam tylko jedno, że jest źle i to bardzo źle. Tak źle, że aż tragicznie. 

Głosy które dobiegały z pomieszczenia obok mówiły o mnie, a co najważniejsze o mojej śmierci. Chciałam żyć, no do cholery siedemnaście lat to nie czas żeby umierać a już na pewno nie z ręki kogoś takiego jak oni.

-Harry mnie nie wyciągnie z tego bagna, on mnie nienawidzi.- nie chciałam płakać i postanowiłam też, że nie będę tego robić. To było cholernie trudne ale jeszcze bardziej trudniejsze było to, że moje życie zeszło na tak złą drużkę. Byłam zwykłą nastolatką a moim jedynym problemem było to, że jeden raz spóźniłam się na lekcje i zaledwie dwa razy dostałam pałę z fizyki. A teraz? Teraz moim problemem był Harry. Problemem było to, że musiałam się martwić o własne życie. Kolejny problem to taki, że moi rodzice coraz częściej zaczynali mieć powód aby we mnie wątpić. Moje całe życie składało się z problemów. Gdzie ja jestem? Jak ja się tu znalazłam? Czy wyjdę stąd żywa? Miałam tak dużo pytań a zero odpowiedzi.

-Nasza dziecinka się już obudziła.- ucieszył się Lion wchodząc do mojej klitki. Szczerze mówiąc to ten chłopak mnie śmieszył. Zachowywał się jak nieudacznik i chyba nim był. Ale skoro był fajtłapą to po co by go tu trzymali?

-I co w związku z tym?- zagadnęłam wpatrując się w niego jak w totalnego osła…

Z perspektywy Harrego;

-Gdzie ona jest?- zapytałem po raz kolejny bramkarza który nosił imię Peter. Patrzył na mnie niepewnie najwidoczniej bojąc się puścić parę z ust. Co on sobie kurwa myślał? Co oni wszyscy sobie myśleli? -Mów albo jutro nie będzie cię już na tym świecie.- zagroziłem mu na co zmarszczył brwi.

-Wyszła ze Stivem i jego bandą.- odpowiedział próbując być obojętnym a we mnie momentalnie zagotowała się krew. Nie mogłam wyjść z nim, nie mogła.

-Wyszła z nim?- zapytał zdziwiony Sam.

-Raczej została wyniesiona.- sprostował po chwili Peter. Jest kurwa pomiędzy tym różnica.

-Zabiję skurwysyna.- splunąłem na głos wychodząc ze siebie.-Zabiję ich wszystkich! Przysięgam, powystrzelam jak kaczki.

-Jak myślicie gdzie ją przetrzymują?- zapytał James spoglądając na wszystkich po kolei.

-Pewnie tam gdzie zawsze.- uśmiechnąłem się z dumą po czym wsiadłem do mojego auta. Spojrzałem w lusterko dostrzegając, że chłopaki także ruszają za mną autami.

Ruszyłem w stronę garażów aby zabrać potrzebną nam broń.

Zatrzymałem się z piskiem opon zaraz przy jednym z nich, otworzyłem żelazne drzwi kierując się do schowka ze sprzętem.

-My weźmiemy resztę.- szturchnął mnie Sam aby się odsunął. Podbiegłem do auta pakując potrzebne rzeczy. Zauważyłem, że chłopaki są już w wozie Maxa a on sam za kierownicą. Postanowiłem dłużej nie zwlekać i ruszyłem w drogę. Wiedziałem jedno, tego dnia poleje się krew i będzie jej sporo…

*

Mam do was małą prośbę!

Proszę WSZYSTKICH o zostawienie komentarza pod tym rozdziałem. Chcę sprawdzić ile osób czyta Monster’a. Ponieważ do zakładki  „INFORMOWANI” wpisało się aż 105 osób a komentuje zaledwie 20.

Wspominaliście też, że czcionka nie jest dla was za wygodna więc od teraz będę pisać inną :)

Założyłam też nowego ask’a: http://ask.fm/Patricila !

Możecie także zadawać pytania Jo i Harremu: http://ask.fm/JoPoolow http://ask.fm/MonsterSyles

Są też ich konta na Twitterze: https://twitter.com/MonsterHstyles  https://twitter.com/JoPoolow